Wet & regelgeving
Wet Franchise
Sinds 1 januari 2021 is in Nederland specifieke wetgeving op het gebied van franchise van kracht, de Wet Franchise. De Wet Franchise is opgenomen in art. 7:911 t/m 922 van het Burgerlijk Wetboek (BW). In de Wet Franchise wordt de nadruk gelegd op vier onderdelen van de franchiserelatie, met als doel het creëren van meer evenwicht in de verhouding tussen franchisegever en franchisenemer.
Deze onderdelen zijn:
- de (precontractuele) uitwisseling van informatie;
- de tussentijdse wijziging van een lopende franchiseovereenkomst;
- het overleg tussen franchisegever en zijn franchisenemers;
- de beëindiging van de franchisesamenwerking.
Lees hier meer over enkele onderwerpen die zijn geregeld in de Wet Franchise.
Europese Erecode inzake Franchising
De Europese Erecode inzake Franchising bevat gedragsregels die franchisegevers en franchisenemers kunnen toepassen in hun samenwerking. De code beoogt een zekere uniformiteit binnen Europa op het gebied van franchise te realiseren. In de code zijn diverse verplichtingen voor de franchisegever en de franchisenemer opgenomen.
De code is geen wet, maar een vrijwillige vorm van zelfregulering en wordt door alle leden van de Europese Franchise Federatie (“EFF”) onderschreven, waaronder ook de Nederlandse Franchise Vereniging (“NFV”). Franchisegevers die zijn aangesloten bij de NFV dienen de code in acht te nemen.
De code is in 2016 voor het laatst bijgewerkt. De Europese Erecode inzake Franchising vind je hieronder.
Nederlandse Franchise Code
De Nederlandse Franchise Code (“NFC”) bevat zelfregulerende gedragsregels waaraan franchisegevers en franchisenemers zich dienen te houden bij de totstandkoming, uitvoering en beëindiging van een franchiseovereenkomst. De NFC is alleen van toepassing indien dat wordt overeengekomen.
De NFC werd in de periode 2015-2016 opgesteld door een commissie van vertegenwoordigers van franchisegevers en franchisenemers. Het doel van de NFC was om een evenwichtiger speelveld te verwezenlijken binnen de franchisesector. De gedragscode werd echter kritisch ontvangen door de franchisesector en werd in de praktijk nauwelijks toegepast.
In 2017 werd een poging gedaan om de NFC wettelijk te verankeren. Na vele reacties vanuit de sector, waarbij franchisenemers voornamelijk positief waren en franchisegevers voornamelijk kritiek uitten, werd besloten een andere weg in te slaan. Het voornemen om de NFC wettelijk te verankeren is vervangen door het voornemen specifieke wetgeving op het gebied van franchise te introduceren.
Ondanks dat de NFC in de praktijk niet veel is toegepast en inmiddels is ingehaald door formele wetgeving, kunnen de bepalingen met de bijbehorende toelichtingen toch interessant zijn.
De Nederlandse Franchise Code kan je via de button downloaden.
Alternatieve Franchisecode
De Vereniging voor Distributie, Franchise en Agentuurrecht (de "Vereniging DFA") heeft ca. 165 leden, bestaande uit juridisch adviseurs, bedrijfsjuristen en advocaten, onder andere gespecialiseerd in franchise.
De Vereniging DFA heeft gezien hoe de branche worstelt met de consultatieversie van de Nederlandse Franchise Code ("NFC"). Zij constateert dat er voor deze voorliggende NFC niet voldoende draagvlak bestaat onder de franchisegevers. Uiteraard is het voor het welslagen van een gedragscode franchise noodzakelijk dat deze door alle betrokkenen wordt ondersteund. Daarnaast meent de Vereniging DFA dat de voorliggende NFC te omvangrijk is, niet evenwichtig is en te veel afbreuk doet aan de
contractsvrijheid van partijen. In dat kader heeft de Vereniging DFA gemeend, nu ook een van haar statutaire doelen is de kwaliteit van de rechtspraktijk te bevorderen op het gebied van o.a. franchising in nationaal en internationaal verband, een afvaardiging van haar te vragen een alternatieve franchisecode te ontwikkelen, die aan voornoemde bezwaren tegemoet komt.
Download hieronder de Alternatieve Franchisecode.
